Dimërimi i aguliçes
Dimërimi i suksesshëm i aguliçeve është një hap kyç për të siguruar që këto lajmëtare të pranverës të kthehen me gjallëri dhe lulëzim të bollshëm vit pas viti. Megjithëse shumë varietete janë mjaft rezistente ndaj të ftohtit, përgatitja e duhur për muajt e dimrit mund të bëjë një ndryshim të madh në mbijetesën dhe performancën e tyre në sezonin e ardhshëm. Mbrojtja e tyre nga ciklet e ngrirjes dhe shkrirjes, erërat e ftohta dhe tharëse, si dhe lagështia e tepërt, janë faktorët kryesorë për t’u marrë parasysh. Kujdesi ndryshon në varësi të faktit nëse aguliçet rriten në kopsht apo në saksi, dhe nga ashpërsia e dimrit në zonën tënde klimatike. Ky proces nuk fillon me borën e parë, por me praktikat e kujdesit gjatë vjeshtës, të cilat ndihmojnë bimën të forcohet dhe të përgatitet për periudhën e qetësisë. Nga pastrimi i zonës rreth bimëve te aplikimi i një shtrese mbrojtëse mulçi, çdo hap luan një rol të rëndësishëm. Të kuptuarit e këtyre teknikave do të të ndihmojë të mbrosh investimin tënd në këto lule të çmuara dhe të shpërblehesh me një shfaqje spektakolare ngjyrash sapo të fillojë të shkrijë bora.
Përgatitja e bimëve për dimër
Përgatitja e aguliçeve për dimër fillon mirë para se temperaturat të bien nën zero. Gjatë vjeshtës, është e rëndësishme të vazhdosh kujdesin për bimët për t’i ndihmuar ato të grumbullojnë sa më shumë energji të jetë e mundur. Vazhdo ujitjen sipas nevojës, duke mos lejuar që toka të thahet plotësisht, por duke e reduktuar shpeshtësinë ndërsa moti ftohet. Një bimë e hidratuar mirë ka më shumë gjasa t’i mbijetojë stresit të dimrit sesa një bimë e thatë.
Ndalo plotësisht plehrimin në fund të verës ose në fillim të vjeshtës. Plehrimi i vonshëm mund të stimulojë rritje të re dhe të butë, e cila është shumë e ndjeshme ndaj dëmtimeve nga ngricat. Bima duhet të përqendrojë energjinë e saj në forcimin e rrënjëve dhe kurorës, jo në prodhimin e gjetheve të reja. Lejo që bima të hyjë natyrshëm në periudhën e saj të qetësisë.
Një hap i rëndësishëm në përgatitjen për dimër është pastrimi i zonës rreth bimëve. Hiq të gjitha gjethet e rëna, barërat e këqija dhe mbeturinat e tjera bimore nga shtrati i luleve. Ky material mund të strehojë sëmundje kërpudhore dhe vezë dëmtuesish që mund të mbijetojnë dimrin dhe të sulmojnë bimët në pranverë. Një zonë e pastër rreth kurorës së bimës gjithashtu ndihmon në parandalimin e kalbjes së shkaktuar nga lagështia e tepërt që mbahet nga mbeturinat.
Lejo që gjethet e aguliçes të vdesin natyrshëm. Ato do të vazhdojnë të kryejnë fotosintezën dhe të dërgojnë energji te rrënjët derisa ngricat e forta t’i shkatërrojnë. Pasi gjethet të jenë tharë plotësisht dhe të jenë bërë kafe, mund t’i heqësh me kujdes, megjithëse disa kopshtarë preferojnë t’i lënë si një formë mbrojtjeje natyrale për kurorën e bimës gjatë dimrit. Kjo është një çështje preference personale dhe mund të varet nga rreziku i sëmundjeve në zonën tënde.
Më shumë artikuj mbi këtë temë
Mbrojtja e aguliçeve në kopsht
Pasi të kenë ndodhur disa ngrica të forta dhe toka të ketë filluar të ngrijë, është koha për të aplikuar një shtresë mbrojtëse mulçi mbi aguliçet e mbjella në kopsht. Qëllimi kryesor i mulçit dimëror nuk është të mbajë bimën ngrohtë, por ta mbajë atë në gjendje të ftohtë të qëndrueshme. Problemi më i madh për shumë bimë shumëvjeçare gjatë dimrit janë ciklet e përsëritura të ngrirjes dhe shkrirjes së tokës, të cilat mund ta nxjerrin bimën jashtë tokës dhe t’i ekspozojnë rrënjët e saj ndaj erërave tharëse dhe temperaturave të ulëta.
Përdor një material mulçi të lehtë dhe të ajrosshëm, si gjethet e thata të copëtuara, kashta, ose degët me gjelbërim të përhershëm (si ato të pishës ose bredhit). Shmang materialet e rënda dhe të lagështa si tallashi ose gjethet e panjës, të cilat mund të ngjeshen dhe të mbajnë shumë lagështi, duke çuar në kalbjen e kurorës. Apliko një shtresë mulçi prej rreth 5-10 centimetra mbi zonën e bimëve, duke e shpërndarë lehtësisht mbi kurorat e tyre.
Në zonat ku mbulesa e borës është e besueshme dhe e qëndrueshme, bora vetë vepron si një izolant i shkëlqyer dhe mund të jetë e gjithë mbrojtja që aguliçet kanë nevojë. Megjithatë, mulçimi është një siguri shtesë, veçanërisht në dimrat me pak borë ose me luhatje të mëdha temperature. Degët e pemëve me gjelbërim të përhershëm janë veçanërisht të mira sepse ato kapin borën dhe nuk ngjeshen mbi bimë.
Është shumë e rëndësishme të mbash mend se kur duhet ta heqësh mulçin. Në fillim të pranverës, sapo rreziku i ngricave të forta të ketë kaluar dhe të shfaqen shenjat e para të rritjes së re, hiqe me kujdes mulçin nga kurorat e bimëve. Heqja e tij shumë herët mund t’i ekspozojë bimët ndaj ngricave të vona, ndërsa lënia e tij për një kohë të gjatë mund të vonojë rritjen dhe të nxisë kalbjen. Bëje këtë gradualisht gjatë disa ditëve për të lejuar që bima të aklimatizohet.
Më shumë artikuj mbi këtë temë
Dimërimi i aguliçeve në saksi
Aguliçet e rritura në saksi ose kontejnerë janë shumë më të prekshme ndaj të ftohtit të dimrit sesa ato në tokë. Rrënjët e tyre nuk kanë izolimin që ofron masa e madhe e tokës së kopshtit dhe janë të ekspozuara ndaj temperaturave të ftohta nga të gjitha anët. Në shumicën e klimave, lënia e aguliçeve në saksi jashtë pa mbrojtje gjatë dimrit do të rezultojë në ngrirjen e plotë të dheut dhe vdekjen e bimës.
Ka disa strategji për dimërimin e aguliçeve në saksi. Një metodë efektive është zhvendosja e saksive në një vend të mbrojtur dhe të panguhur, si një garazh i ftohtë, një bodrum, ose një verandë e mbyllur. Vendi duhet të jetë i ftohtë (vazhdimisht nën 10°C) për të siguruar që bimët të qëndrojnë në gjendje qetësie, por jo aq i ftohtë sa të ngrijë plotësisht dheu i saksisë. Gjatë dimrit, kontrollo lagështinë e tokës herë pas here dhe ujite lehtësisht vetëm sa për të parandaluar tharjen e plotë të rrënjëve.
Një tjetër mundësi është “mbjellja” e saksive në tokën e kopshtit. Gërmo një vrimë mjaft të thellë për të vendosur të gjithë saksinë, deri në buzën e saj. Kjo lejon që toka përreth të izolojë rrënjët, duke imituar kushtet e një bime të mbjellë direkt në tokë. Pas vendosjes së saksisë në vrimë, mund të aplikosh një shtresë mulçi sipër, ashtu siç do të bëje për aguliçet në kopsht.
Nëse nuk ke një vend të mbrojtur ose nuk dëshiron t’i varrosësh saksitë, mund t’i gruposs ato së bashku në një cep të mbrojtur, pranë murit të shtëpisë. Rrethoji saksitë me materiale izoluese si gjethe të thata të futura në thasë, kashtë, ose mbështjellës me flluska ajri. Mbulimi i të gjithë grupit me një pëlhurë të trashë mund të ofrojë mbrojtje shtesë. Qëllimi është të minimizosh luhatjet e shpejta të temperaturës dhe të mbrosh rrënjët nga ngrirja e plotë.
Kujdesi gjatë dhe pas periudhës së dimrit
Gjatë dimrit, roli yt është kryesisht pasiv, veçanërisht për bimët në kopsht. Lëri ato të pushojnë nën mbulesën e tyre të mulçit ose borës. Shmang ecjen mbi shtretërit e luleve kur toka është e ngrirë, pasi kjo mund të dëmtojë kurorat e fjetura të bimëve. Për bimët në saksi të ruajtura në ambiente të mbyllura, kujtesa më e madhe është t’i kontrollosh periodikisht për ujë, duke u siguruar që toka të mos thahet plotësisht.
Në fund të dimrit ose në fillim të pranverës, kur moti fillon të ngrohet, fillo të monitorosh bimët për shenja të jetës së re. Siç u përmend më parë, kjo është koha për të filluar heqjen graduale të mulçit dimëror nga bimët në kopsht. Kjo lejon që dielli të ngrohë tokën dhe inkurajon fillimin e rritjes. Bëhu i kujdesshëm ndaj ngricave të vona dhe ji gati të mbulosh rritjen e re dhe të butë nëse temperaturat pritet të bien ndjeshëm gjatë natës.
Për aguliçet në saksi që kanë dimëruar brenda, nxirri ato jashtë gradualisht. Fillo duke i vendosur në një vend me hije dhe të mbrojtur për disa orë në ditë, duke rritur gradualisht kohën dhe sasinë e dritës së diellit gjatë një ose dy javësh. Ky proces kalitjeje i ndihmon ato të përshtaten me kushtet e jashtme pa pësuar shok nga ndryshimet e papritura në dritë, temperaturë dhe erë.
Pasi rreziku i ngricave të ketë kaluar dhe bimët të jenë përshtatur plotësisht, rifillo regjimin normal të kujdesit. Rrit gradualisht sasinë e ujit ndërsa rritja bëhet më aktive. Fillo plehrimin me një ushqim të balancuar për të mbështetur zhvillimin e gjetheve dhe luleve të reja. Një dimërim i suksesshëm i ndjekur nga kujdesi i duhur në pranverë do të sigurojë që aguliçet e tua të jenë më të bukura se kurrë.
