Share

Het overwinteren van amaryllis

Het succesvol overwinteren van een amaryllis is een cruciale vaardigheid voor elke liefhebber die streeft naar een jaarlijkse, terugkerende bloemenpracht. Deze fase, ook bekend als de rustperiode, is een essentieel onderdeel van de natuurlijke levenscyclus van de plant. Door de droge, rustige omstandigheden van haar oorspronkelijke habitat na te bootsen, dwing je de bol om in een slaaptoestand te gaan. Deze rust is niet alleen nodig om energie te conserveren, maar ook om de biochemische processen op gang te brengen die de aanleg van nieuwe bloemknoppen voor het volgende seizoen stimuleren. Zonder een correct uitgevoerde rustperiode zal de amaryllis mogelijk alleen bladeren produceren en zal de spectaculaire bloei uitblijven.

De voorbereiding op de overwintering begint al aan het einde van de zomer, typisch in augustus of begin september. Na een heel seizoen van actieve bladgroei, waarin de bol reserves heeft opgebouwd, is het tijd om de plant te signaleren dat de rustperiode nadert. Dit doe je door de watergift geleidelijk te verminderen. In plaats van de grond constant licht vochtig te houden, laat je deze steeds verder uitdrogen tussen de gietbeurten. Tegelijkertijd stop je volledig met het toedienen van meststoffen. Dit simuleert het einde van het groeiseizoen en het begin van een droge periode.

Als gevolg van deze veranderende omstandigheden zullen de bladeren van de amaryllis langzaam geel beginnen te worden en afsterven. Dit is een volkomen natuurlijk en noodzakelijk proces, dus raak niet in paniek. De plant trekt de laatste voedingsstoffen en energie uit de bladeren terug in de bol, wat essentieel is voor de opslag van reserves. Weersta de verleiding om de gele of bruine bladeren te vroeg te verwijderen. Wacht geduldig tot ze volledig zijn verdord en gemakkelijk met de hand van de bol kunnen worden getrokken of loslaten.

Zodra alle bladeren zijn afgestorven, is de bol officieel in rust. De totale duur van dit proces, van het verminderen van water tot het volledig afsterven van het blad, kan enkele weken in beslag nemen. Het is belangrijk om dit proces niet te overhaasten. Een te abrupte overgang kan de bol stress bezorgen. Een geleidelijke afbouw van water en het natuurlijk laten afsterven van het loof zorgt voor de meest effectieve en gezonde start van de rustperiode.

De juiste bewaarcondities

Nadat het blad volledig is verdwenen, moet de slapende bol op de juiste manier worden bewaard. De ideale omstandigheden voor de rustperiode zijn koel, donker en droog. Een temperatuur tussen de 5 en 12 graden Celsius is optimaal. Locaties zoals een onverwarmde kelder, een vorstvrije garage, een koele berging of zelfs de groentelade van een koelkast kunnen geschikt zijn. Het is van cruciaal belang dat de temperatuur niet onder het vriespunt daalt, want dat zou de bol fataal zijn.

Er zijn twee primaire methoden om de bol te bewaren. De eerste en meest eenvoudige methode is om de bol gewoon in zijn pot met de oude potgrond te laten. Zet de pot op de gekozen koele en donkere locatie en zorg ervoor dat deze volledig droog blijft gedurende de hele rustperiode. Het voordeel van deze methode is het gemak; er is geen extra handeling nodig. Het nadeel is dat je de conditie van de bol en de wortels niet kunt inspecteren.

De tweede methode is om de bol uit de pot te halen. Haal de bol voorzichtig uit de aarde en borstel de grond zachtjes van de bol en de wortels. Inspecteer de bol grondig op tekenen van rot of ziekte en controleer de wortels. Knip eventuele dode, verdroogde of beschadigde wortels weg met een schone schaar. Bewaar de kale, schone bol vervolgens op een donkere, koele en goed geventileerde plaats. Je kunt de bol in een papieren zak, een netje, of een kartonnen doos gevuld met droog turfmolm, zaagsel of vermiculiet bewaren.

Het bewaren van de kale bol heeft als voordeel dat je een volledige inspectie kunt uitvoeren en eventuele problemen kunt aanpakken voordat je de bol opbergt. Het geeft je ook de gelegenheid om in het nieuwe seizoen met volledig verse potgrond te beginnen. Ongeacht de gekozen methode, het is essentieel om de bollen periodiek te controleren op tekenen van schimmel of uitdroging. Een gezonde, slapende bol moet stevig aanvoelen.

Duur van de rustperiode

De duur van de rustperiode is een kritische factor voor het succes van de herbloei. Een amaryllisbol heeft een ononderbroken rustperiode van minimaal 8 tot 10 weken nodig om de bloei-inductie succesvol te voltooien. Een kortere rustperiode is vaak niet voldoende om de plant te stimuleren nieuwe bloemknoppen aan te leggen. Een te lange rustperiode kan er daarentegen voor zorgen dat de bol te veel van zijn reserves verbruikt of te sterk uitdroogt.

Plan de rustperiode op basis van wanneer je de plant weer in bloei wilt hebben. Aangezien het na het ‘wekken’ van de bol nog ongeveer 6 tot 8 weken duurt voordat de bloemen verschijnen, kun je terugrekenen. Als je bijvoorbeeld bloemen wilt met Kerstmis, moet je de bol rond begin november uit zijn rust halen. Dit betekent dat de rustperiode idealiter eind augustus of begin september zou moeten beginnen. Het is handig om de datum waarop je de bol in rust hebt gezet op een label te noteren.

Tijdens de rustperiode is het belangrijk om de bollen niet te storen, behalve voor de periodieke inspectie. Zorg ervoor dat de opslaglocatie consistent koel en donker blijft. Blootstelling aan licht of warmte kan de bol voortijdig uit zijn slaap ‘wekken’, wat het rustproces verstoort en de kans op een succesvolle bloei verkleint. De bol heeft deze ongestoorde periode van inactiviteit echt nodig om zijn interne processen te voltooien.

Sommige tuiniers kiezen ervoor om de rustperiode te verlengen om de bloei later in het seizoen te timen. Dit is mogelijk, maar houd er rekening mee dat de bol na verloop van tijd kan beginnen uit te drogen. Als je de rustperiode verlengt, is het extra belangrijk om de stevigheid van de bol regelmatig te controleren. Een licht verschrompelde bol is vaak nog levensvatbaar, maar een volledig uitgedroogde of papperige bol is waarschijnlijk verloren.

De bol weer tot leven wekken

Na de rustperiode van 8 tot 12 weken is het tijd om de amaryllisbol weer tot leven te wekken. Dit is het begin van een nieuwe groeicyclus. Als je de bol in de pot hebt bewaard, is dit een goed moment om de bovenste laag van de oude potgrond te verwijderen en te vervangen door verse, voedzame potgrond. Dit geeft de plant een boost aan nieuwe voedingsstoffen. Je kunt er ook voor kiezen om de bol volledig te verpotten, wat sowieso om de twee tot drie jaar aan te raden is.

Als je de bol kaal hebt bewaard, is het nu tijd om hem opnieuw op te potten. Kies een pot die slechts iets groter is dan de bol en gebruik een vers, goed doorlatend potgrondmengsel. Plant de bol zoals eerder beschreven, met ongeveer een derde tot de helft van de bol boven de grond. De voorbereiding van de bol door de wortels kort in lauw water te weken kan ook hier de hergroei versnellen. Druk de aarde stevig aan en geef de bol een eerste, zeer spaarzame watergift.

Plaats de pot op een warme en lichte plek om het groeiproces te activeren. Een temperatuur van rond de 20-22 graden Celsius is ideaal. Wees in deze fase uiterst terughoudend met water. De bol heeft nog geen bladeren om water te verdampen en te veel vocht zal onvermijdelijk leiden tot rot. Wacht geduldig op het eerste teken van leven, wat meestal de punt van een nieuwe bloemstengel is die uit de top van de bol verschijnt.

Zodra de groei is begonnen en de stengel enkele centimeters lang is, kun je de watergift geleidelijk verhogen. Vanaf dit punt kun je de plant weer verzorgen zoals een nieuw gekochte bol. Zorg voor voldoende licht, draai de pot regelmatig en geniet van de anticipatie terwijl de stengel groeit en de knoppen zwellen. Het succesvol doorlopen van de overwinteringscyclus en het opnieuw zien bloeien van je eigen amaryllis is een van de meest lonende ervaringen voor een plantenliefhebber.

Dit vind je misschien ook leuk